Superprestige

Het veldrijden is natuurlijk zo’n mooie sport door de grote diversiteit aan wedstrijden die er is. Om de zoveel tijd staat er wel weer een heerlijke klassieker op het programma. Door weer en wind rijden de renners om de eer van hun land of team te verdedigen. Eén van deze klassiekers is de Superprestige, een wedstrijd waar de renners maandenlang naar uitkijken. Lees in dit artikel wat deze wedstrijd inhoudt en waarom deze ook zo bijzonder is.

 

Moet steekt de Superprestige in elkaar?

De Superprestige is een regelmatigheidscriterium in het veldrijden, georganiseerd door de Belgische Vereniging Veldritorganisatoren. De wedstrijden voor dit criterium worden in zowel België als Nederland gereden en in iedere wedstrijden valt er een aantal punten te verdienen. De renner die aan het einde van het seizoen de meeste punten heeft, kroont zich tot winnaar van de Superprestige. De wedstrijd staat al sinds 1983 op het programma en kende liefst elft verschillende winnaars. Sven Nys is de absolute topper.

 

Lijst met eindwinnaars

Het is geen verrassing als u duidelijk wordt dat Sven Nys de persoon is die met de meeste titels aan de haal is gegaan. De Belg kroonde zich liefst dertien keer tot de winnaar van de Superprestige, inclusief 65 (!) dagzeges. Vanaf het jaar 1998/1999 was er maar drie keer een andere renner dan Nys die op de hoogste trede van het podium stond. Richard Groenendaal, Bart Wellens en de Tsjech Zdenek Stybar wonnen ieder eenmaal de titel in de periode dat Nys de scepter zwaaide. Een schrale troost was wel dat Sven Nys toen ook nog een keer het zilver en een keer het brons pakte. Pas ver achter Nys, met vier titels, staat op een tweede plaats Hennie Stamsnijder. Deze Nederlander won in de jaren tachtig de Superprestige, maar flikte dit kunstje daarna nooit meer. Stamsnijder was ook de eerste winnaar van deze Klassieker.

 

Junioren Superprestige

Leuker is het om naar de beloften te kijken, en dan wel naar de winnnaars. Want, nooit won daar dezelfde persoon meerdere keren achter elkaar. En dat maakt deze competitie juist zo onvoorspelbaar en spannend.

 

Puntenverdeling: hoe zit dat in elkaar?

Hoe zit de puntendeling in elkaar? Wat krijgt bijvoorbeeld de winnaar? Of wat krijgt de renner die valt en daardoor tiende wordt? Het puntensysteem steekt eigenlijk heel logisch in elkaar. Er valt het een en ander op aan te merken. Voor de winnaar zijn er vijftien punten, maar eindig je op de tweede plaats krijg je veertien punten, op de derde plaats dertien, etc. Toch is op de puntensysteem door sommige mensen een punt van kritiek. Want het gat tussen de winnaar en de nummer vijf is wel hel klein. Loont het nog wel om zo’n wedstrijd te winnen? Nee, eigenlijk niet. Of je nu eerste of tweede wordt: het verschil blijft heel klein. Dit is voor de mindere goden een voordeel, want zo kunnen ze aanhaken bij de toppers. Aan de andere kant: een valpartij hoeft niet catastrofaal te zijn.